Toen ik zelf voor het eerst met dit dilemma zat, zat ik urenlang op forums en blogs te scrollen. Sommige mensen zweren bij de SCI, anderen vinden het maar gedoe. Uiteindelijk kwam ik op sites als https://agence-immobiliere-ales.com terecht, waar de voordelen en risico’s heel concreet werden uitgelegd. Dat hielp me om de mist een beetje op te klaren.

Investeren op eigen naam : eenvoudig, maar met grenzen

Stel je voor : je koopt een appartement in Utrecht op je eigen naam. Klaar. Geen extra papierwerk, geen oprichtingsakte, geen notariskosten bovenop de aankoop. Simpel dus. Maar… die eenvoud heeft zijn prijs. Want alles komt direct op jouw naam terecht : winst, maar ook schulden en risico’s. Heb je een probleem met de huurder of een fiscaal conflict, dan staat jouw privévermogen in de vuurlinie. Dat voelt niet altijd even comfortabel, zeker niet als je al een gezin of een ander huis hebt om te beschermen.

De SCI: meer bescherming, maar ook meer papierwerk

Een SCI is eigenlijk een aparte juridische jas waarin je je vastgoed stopt. Het mooie daaraan ? Je kan de aandelen verdelen (bijvoorbeeld met je partner of kinderen) en je privévermogen beter afschermen. Bij een erfenis of schenking geeft dat veel flexibiliteit. Ook handig als je een groter project hebt, zoals een klein appartementsgebouw, waar je samen met anderen instapt. Maar eerlijk : een SCI oprichten is geen wandeling in het park. Je moet statuten laten opstellen, een notaris passeren, jaarlijks een boekhouding bijhouden. Het kost geld en tijd. Persoonlijk vind ik dat vooral zinvol als je een lange termijnstrategie hebt of als je echt groot speelt.

Welke keuze past bij jou ?

Daar komt de hamvraag : wat wil jij met je investering bereiken ? Koop je een studio om gewoon wat extra cashflow te hebben naast je job ? Dan kan investeren op eigen naam vaak prima zijn. Wil je echter een patrimonium uitbouwen, je kinderen al vroeg mee betrekken of gewoon nachtrust hebben omdat je privévermogen netjes afgescheiden is ? Dan is de SCI meer dan het overwegen waard.

Frappant detail : ik sprak laatst iemand in Rotterdam die zijn eerste appartement in een SCI had gekocht, puur omdat hij de erfenis later vlot wilde regelen. Hij zei letterlijk : “De huurinkomsten boeien me minder, ik wil dat mijn kinderen geen ruzie maken als ik er niet meer ben.” Dat is ook een invalshoek hé.

Conclusie

Er bestaat geen magische formule. De keuze tussen een SCI en investeren op eigen naam hangt echt af van jouw situatie, je plannen en je gevoel bij risico. Als je klein en snel wil starten, is eigen naam de weg van de minste weerstand. Als je denkt in generaties en bescherming, dan is een SCI je beste bondgenoot. En eerlijk, soms is het gewoon slim om met een notaris of fiscalist te gaan praten en die knoop samen door te hakken.

En jij, waar neig jij naar ? Zou je liever de eenvoudige weg kiezen, of voel je je toch veiliger met die extra juridische paraplu van een SCI?

Wil je serieus de markt leren kennen ? Dan helpt het om al even rond te neuzen op gespecialiseerde sites zoals https://agenceimmobiliere-perpignan.com, waar je meteen ziet hoe divers het aanbod is. Van charmante appartementen in het oude centrum tot moderne villa’s met uitzicht op de Pyreneeën. Ik moet zeggen, de variatie is verrassend groot.

Een vastgoedmarkt die nog betaalbaar voelt

Laten we eerlijk zijn : wie tegenwoordig naar Parijs of Lyon kijkt, schrikt zich kapot van de prijzen. In Perpignan zie je nog steeds appartementen die starten onder de 150.000 euro. Dat is in de huidige markt bijna onwerkelijk. Natuurlijk, er zijn ook luxe panden die richting de miljoenen gaan, maar voor beleggers die rendement zoeken in verhuur of een pied-à-terre willen kopen, is dit echt interessant.

En het mooiste ? De huurvraag groeit. Studenten (dankzij de universiteit), jonge gezinnen, maar ook steeds meer digitale nomaden die weg willen van de grote steden. Vraag je je af of de rendementen stabiel zijn ? Ja, gemiddeld zit je hier rond de 4 à 6%, afhankelijk van wijk en type woning. Dat is helemaal niet verkeerd.

Locatie, locatie, locatie

Perpignan ligt letterlijk op een kruispunt : een half uurtje van de Middellandse Zee, anderhalf uur van Barcelona, en de Pyreneeën liggen praktisch in de achtertuin. Ik bedoel… waar vind je dat nog ? Stel je voor : doordeweeks verhuur je je appartement aan een expat, en in het weekend geniet je zelf van een uitstapje naar Collioure of skiën in Font-Romeu.

Deze ligging maakt de stad aantrekkelijk voor toeristische verhuur, maar ook voor mensen die zich permanent willen vestigen. Vooral Fransen uit het noorden én Belgen komen massaal kijken.

Een stad in verandering

Wat me persoonlijk verraste, is hoe Perpignan bezig is zichzelf opnieuw uit te vinden. Het historische centrum – met zijn kleine steegjes en Spaanse invloeden – is volop gerenoveerd. Cafés, co-workingruimtes, nieuwe restaurants : je voelt dat er leven in zit. Ja, er zijn nog buurten die achterlopen, maar dat zie ik eerder als een kans. Want die wijken trekken vaak de grootste meerwaardestijging zodra er projecten starten.

Conclusie : nu instappen of wachten ?

Misschien vraag je je af : is dit het juiste moment om in te stappen ? Persoonlijk denk ik dat Perpignan nog een van de weinige Franse steden is waar je niet te laat bent. De prijzen zijn redelijk, de ligging is uniek, en de stad trekt steeds meer internationale interesse. Natuurlijk, geen enkele markt is zonder risico’s – toerisme kan schommelen, economische context verandert – maar alles bij elkaar genomen, voelt Perpignan als een slimme zet voor wie niet alleen rendement, maar ook levenskwaliteit zoekt.

En zeg eens eerlijk : wie droomt er niet van een investering die je combineert met een weekend onder de mediterrane zon ?
“`html

Wat ik vaak merk in gesprekken : veel beginners denken dat https://appartement-blanc.fr en soortgelijke sites hen meteen de perfecte deal voorschotelen. Maar geloof me, of je nu online speurt of via een makelaar loopt, de keuze tussen nieuwbouw en bestaand blijft tricky. Laten we het samen even helemaal uitpluizen.

Investeren in nieuwbouw : strak, maar ook duur

Nieuwbouw voelt een beetje als een nieuwe auto kopen : alles ruikt nog naar verf, de muren zijn kaarsrecht en de keuken blinkt. Geen zorgen om loodgieters die je ’s nachts bellen of een dak dat lekt. Vaak krijg je bovendien 10 jaar garantie op de constructie (de zogeheten “garantie décennale” in Frankrijk). Dat geeft rust, zeker voor wie pas start met investeren.

Maar… de prijs. Nieuwbouw is meestal fors duurder per vierkante meter. In steden als Rotterdam of Utrecht zie je verschillen van makkelijk 20 à 30% ten opzichte van een oud appartement in dezelfde wijk. En daar komt nog iets bij : nieuwbouwprojecten worden vaak verkocht op plan, dus je koopt iets dat nog niet bestaat. Persoonlijk vind ik dat altijd spannend – je betaalt vandaag, maar moet soms twee jaar wachten voor je de eerste huur ziet binnenkomen.

Bestaand vastgoed : charme én kansen

Een oud pand kopen heeft iets romantisch. Hoge plafonds, houten balken, een trap die kraakt. En eerlijk, ik heb al deals gezien waar de winst puur zat in het feit dat de vorige eigenaar geen zin had om te renoveren. Voor investeerders die handig zijn of goede aannemers kennen, kan dit echt goud zijn. Je koopt onder de marktwaarde, je steekt er wat in, en de huurwaarde schiet omhoog.

De keerzijde ? Onderhoud, altijd onderhoud. Boilers die uitvallen, enkel glas, soms asbest… En ja, sommige huurders hebben geen zin in “authentiek”, maar willen gewoon strak en energiezuinig. Zeker met de nieuwe energielabel-regels kan een oud pand ineens een blok aan je been worden.

Wat levert het meeste op ?

Goede vraag. Ik heb het zelf vaak doorgerekend en het hangt sterk af van je strategie. Zoek je stabiliteit en weinig gedoe ? Nieuwbouw. Wil je rendement maximaliseren en heb je tijd (en stalen zenuwen)? Dan is bestaand vastgoed vaak interessanter. In Amsterdam zie je bijvoorbeeld dat renovatieprojecten soms 7-8% bruto rendement opleveren, waar nieuwbouwprojecten eerder rond de 4-5% hangen.

Maar… rendement is niet alles. Denk ook aan liquiditeit. Een strak nieuw appartement is makkelijker verkoopbaar dan een oud pand dat nog “wat liefde” nodig heeft. Persoonlijk vind ik dat een geruststelling als ik ooit snel van een investering af moet.

Dus… wat kies jij ?

Er is geen one-size-fits-all antwoord. Misschien hou jij van de geur van nieuw beton en nul zorgen. Of misschien droom je van een oud herenhuis dat je stap voor stap opwaardeert. Wat ik wel zeker weet : als investeerder moet je altijd kijken naar cijfers én gevoel. Vraag jezelf : heb ik de tijd om te renoveren ? Durf ik het risico te nemen om even zonder huurinkomsten te zitten ? En vooral : waar slaap ik beter van, nieuw of oud ?

Ik ben benieuwd : wat zou jij kiezen, nieuwbouw of bestaand ? Laat je gevoel spreken, maar vergeet je calculator niet. Want in vastgoed, dat weet je vast al, is het meestal de combinatie van ratio en emotie die de beste deals oplevert.

En weet je wat ? Ik zag laatst op https://appartements-hossegor.com hoe ze de evolutie van prijzen aan de kust uitlegden. Frappant hoe duidelijk je daar de verschillen ziet : luxe appartementen blijven redelijk stabiel, maar de gewone gezinswoningen ? Daar sluipt de druk langzaam naar beneden. Misschien herken je dat ook in jouw stad of dorp ?

Wat zijn die signalen nou precies ?

1. Meer te koop-borden in de straat. Loop eens door je buurt. Vroeger hing er één bord per wijk, nu zie je er drie naast elkaar. Dat geeft aan dat woningen langer blijven hangen. Persoonlijk vind ik dat één van de meest zichtbare waarschuwingen.

2. Prijsdalingen in advertenties. Je scrollt door Funda en ziet telkens “prijs verlaagd”. Het lijkt een detail, maar als dit patroon zich herhaalt, betekent het dat verkopers water bij de wijn doen. En dat is vaak het begin van een correctie.

3. Rente en financiering. Hoge hypotheekrente is als een koude douche voor kopers. Minder mensen kunnen hetzelfde bedrag lenen, waardoor de vraag afneemt. Ik merk in gesprekken met jonge gezinnen dat ze ineens 50.000 euro minder kunnen lenen dan vorig jaar. Dat zet druk op de prijslat.

Waarom gebeurt dit nu ?

Frustrerend eerlijk gezegd : een mix van factoren. De rente is omhoog geschoten, de inflatie knabbelt aan koopkracht, en tegelijk komen er meer nieuwbouwwoningen beschikbaar. In sommige regio’s, zoals rond Utrecht, zie je projectontwikkelaars die met kortingen en extra’s strooien. Dat gebeurde jaren niet. Voor mij is dat hét bewijs dat de markt afkoelt.

Wat kun je als koper of investeerder doen ?

Misschien denk je : “Moet ik nu wachten of toeslaan ?” Geen makkelijke keuze. Maar mijn gevoel zegt : wees alert, niet passief. Kijk scherp naar woningen die al lang online staan. Onderhandel harder, durf lager te bieden. In een correctie verschuift de macht langzaam van verkoper naar koper. En dat is voor onderhandelaars een gouden kans.

Slotgedachte

Of de prijzen écht spectaculair gaan zakken ? Niemand heeft een glazen bol. Maar de signalen die ik hierboven noemde, die zijn er wel degelijk. En eerlijk, ik denk dat we nog maar aan het begin staan van een nieuwe fase. De vraag is : ga jij wachten, of ga je slim instappen net voor de rest het doorheeft ?

Waarom Frankrijk nog steeds interessant blijft

Veel beleggers kijken naar Spanje of Portugal, maar Frankrijk heeft een troef die vaak wordt onderschat: stabiliteit. Grote huurmarkt, sterke vraag, en steden waar studenten, jonge gezinnen en expats blijven toestromen. Dat geeft zekerheid, ook al zijn de marges soms wat krapper. En tussen ons: liever een solide 5% in een stabiele stad dan 9% in een markt die morgen instort, toch?

Topsteden met nog steeds goede huur-rendementen

Lille – de studentenkampioen

Persoonlijk vind ik Lille echt een verborgen parel. Meer dan 100.000 studenten, directe treinverbinding met Parijs, Brussel en Londen. Huurprijzen rond de 14 à 16 €/m², terwijl de koopprijzen nog relatief laag zijn (gemiddeld zo’n 3.400 €/m²). Resultaat: bruto rendementen van 5 à 6% zijn haalbaar. En leegstand? Vrijwel nihil, want de vraag blijft constant.

Saint-Étienne – goedkoop instappen

Oké, het klinkt niet sexy. Saint-Étienne heeft geen glamoureuze reputatie. Maar kijk naar de cijfers: koopprijzen rond de 1.200 €/m² (!), huren tussen 8 en 10 €/m². Dat levert makkelijk 7 tot 8% bruto op. Nadeel: de stad krimpt licht en lange termijn-groei is onzeker. Maar voor wie snel cashflow wil? Niet verkeerd.

Montpellier – zuiderse vibe met stijgende vraag

Montpellier blijft verrassen. Dynamische stad, zon, universiteiten. Hier betaal je rond de 3.500 €/m², maar de huurvraag is zó groot dat je rendementen rond de 4,5 à 5% kan pakken. Bonus: de stad blijft in trek bij jongeren en internationale bedrijven. Je voelt gewoon dat er beweging is.

Le Havre – de outsider

Niet de eerste stad waar je aan denkt, maar sinds de modernisering van de haven en de architectuur (UNESCO-erfgoed), zie je een nieuwe dynamiek. Prijzen gemiddeld 2.000 €/m², huren rond 10 €/m². 5 tot 6% rendement haal je zonder al te veel moeite. En de stad groeit langzaam qua imago.

Steden die overschat zijn

Parijs? Vergeet het. Tenzij je op zoek bent naar prestige, niet naar rendement. Gemiddelde rendementen schommelen rond de 2 à 3%. Lyon zit ook onder druk: prijzen sky-high, huurwetgeving streng. Bordeaux idem: booming geweest, maar nu verzadigd.

Waar moet je in 2025 extra op letten?

• Regelgeving: in veel grote steden zijn verhuurbeperkingen strenger geworden. Check altijd of Airbnb of meublé nog kan.
• Financiering: met rentes rond 4% moet je scherper rekenen. Cashflow is krapper, dus koop niet te duur.
• Lokale dynamiek: kies voor steden met universiteiten, nieuwe infrastructuur of groeiende werkgelegenheid. Dat geeft je buffer voor de toekomst.

Conclusie: waar zit de echte winst?

Als ik zelf vandaag zou instappen? Mijn shortlist is duidelijk: Lille voor de zekerheid, Saint-Étienne voor het brutorendement, Montpellier voor de toekomstgroei. En misschien een gokje wagen in Le Havre. Het mooie is: Frankrijk heeft nog steeds pockets waar het wél loont. Je moet alleen durven kijken buiten de klassieke hotspots.

En jij? Ga je liever voor stabiel rendement of durf je een risico te nemen voor meer cashflow? Persoonlijk kies ik tegenwoordig liever voor zekerheid. Maar hé, dat is juist het leuke aan vastgoed: er is nooit één juiste strategie.